Zonder grenzen?
Het is een tijd van grensoverschrijdend gedrag. Eerst hadden we Marc en Jeroen die klaarblijkelijk vinden dat hun piemels zo machtig mooi zijn dat ze de schoonheid daarvan ongevraagd willen delen met vrouwen. Grensoverschrijdend. Dat vrouwen vervolgens uiting geven aan hun woede en frustraties door middel van tekeningen van winterpenen met daaronder twee middelgrote aardappelen is begrijpelijk, maar óók grensoverschrijdend. Ik heb nog nooit een piemelfoto gemaakt, maar ik vraag me ondertussen wel af wat ik allemaal heb gemist. Toen ik ergens las dat maar liefst één op de drie vrouwen belaagd wordt met piemelprenten begreep ik dat het ergens dus ook moet lonen, dat soort obscuur gedrag. Anders zouden er toch niet zo ontzettend veel foto’s worden verzonden, denk ik dan. Ik zou graag aan Marc en Jeroen willen vragen hoe vaak ze succes hebben, met hun plaatjes. Gewoon uit nieuwsgierigheid. Wat ik ook zou willen vragen is hoe je de dames die je belaagd hebt, de volgende dag en alle dagen daarna nog aan kunt kijken en aan kunt spreken, na het versturen van je grote P. Zegt Marc op het kantoor van Ajax gewoon: ‘Goedemorgen, dames, hoe was jullie weekend?’ of is er toch ergens nog een gevoel van schaamte. Om eerlijk te zijn, ik vrees van niet. Als je dergelijke foto’s verstuurt, moet je al de schaamte voorbij zijn. Goed dat Mariëtte Hamer zich nu mag buigen over de vraag hoe om te gaan met dit soort exhibitionistische gedrag. Ze boezemt in ieder geval angst in met haar achternaam, de mannen zullen huiveren bij de gedachte als de vrouw met de hamer keihard toeslaat. Midden in het kruis, midden in hun peen en de aardappelen.
Maar er was meer grensoverschrijdend gedrag te bespeuren vorige week. Zo bleek dat de instantie die ons allen moet beschermen tegen ondermijnend gedrag op grote schaal – zelfs beleidsmatig – de wet- en regelgeving doelbewust overtreedt. Het verschoningsrecht van advocaten omzeilend. Met een oog op de strafbaarstelling van schending van het briefgeheim zou je zelfs kunnen stellen dat het Openbare Ministerie met dit beleid onder de definitie van een criminele organisatie valt te scharen. Is deze opmerking ook grensoverschrijdend of gewoon iets wat wij niet willen horen? Ik denk het laatste. En nee, het doel heiligt de middelen niet. Ook het Openbare Ministerie hoort zich te houden aan de wet. Het grensoverschrijdende gedrag van het Openbaar Ministerie is ook goed te vergelijken met de onderliggende reden van het gedrag van Marc en Jeroen. Regels gelden voor anderen, niet voor ons, lijkt de (onjuiste) gedachte.
